یادمان باشد که : او که زیر سایه ی دیگری راه می رود ، خودش سایه ای ندارد . یادمان باشد که : هرروز باید تمرین کرد دل کندن از زندگی را . یادمان باشد که : زخم  نیست آنچه درد می آورد ، عفونت است . یادمان باشد که :در حرکت همیشه افق های تازه هست . یادمان باشد که : دست به کاری نزنم که نتوانم آنرا برای دیگران ! تعریف کنم . یادمان باشد که : آنها که دوستشان می دارم می توانند دوستم نداشته باشند . یادمان باشد که : حرف های کهنه از دل کهنه بر می آیند ، یادمان باشد که  که دلی نو بخرم . یادمان باشد که : فرار راه به دخمه ای می برد برای پنهان شدن نه آزادی . یادمان باشد که : باور هایم شاید دروغ باشند . یادمان باشد که : لبخندم را توى آیینه جا نگذارم . یادمان باشد که : آرزوهای انجام نیافته دست زندگی را گرفته اند و او را راه می برند . یادمان باشد که : لزومی ندارد همانقدر ک;ه تو برای من عزیزی ، من هم  برایت عزیز باشم . یادمان باشد که : محبتی که به دیگری می کنم ارضای نیاز به نمایش گذاشتن مهر خودم نباشد . یادمان باشد که : برای دیدن باید نگاه کرد ، نه نگاه ! یادمان باشد که : اندک است تنهایی من در مقایسه با تنهایی خورشید . یادمان باشد که : دلخوشی ها هیچکدام ماندگار نیستند . یادمان باشد که : تا وقتی اوضاع ب;دتر نشده ! یعنی همه چیز رو به راه است . یادمان باشد که : هوشیاری یعنی زیستن با لحظه ها . یادمان باشد که : آرامش جایی فراتر از ما نیست . یادمان باشد که : من تنها نیستم ما یک جمعیتیم که تنهائیم . یادمان باشد که : برای پاسخ دادن به احمق ، باید احمق بود ! یادمان باشد که : در خسته ترین ثانیه ه;ای عمر هم هنوز رمقی برای انجام برخی کارهای کوچک هست! یادمان باشد که : لازم است گاهی با خودم رو راست تر از این باشم که هستم . یادمان باشد که : سهم هیچکس را هیچ کجا نگذاشته اند ، هرکسی سهم خودش را می آفریند . یادمان باشد که : آن هنگام که از دست دادن عادت می شود، به دست آوردن هم  دیگر آرزو نیست . یادمان باشد که : پیش ترها چیز هایی برایم مهم بودند که حالا دیگر مهم نیستند . یادمان باشد که : آنچه امروز برایم مهم است ، فردا نخواهد بود . یادمان باشد که : نیازمند کمک اند آنها که منتظر کمکشان نشسته ایم . یادمان باشد که : من « از این به بعد » هستم ، نه « تا به حال » . یادمان باشد که : هرگر به تمامی نا امید نمی شوی اگر تمام امیدت را به چیزی نبسته باشی . یادمان باشد که : غیر قابل تحمل وجود ندارد . یادمان باشد که : گاهی مجبور است برای راحت کردن خیال دیگران خودش را خوشحال نشان بدهد . یادمان باشد که : خوبی آنچه که ندارم اینست که نگران از دست دادن اش نخواهم بود . یادمان باشد که : با یک نگاه هم ممکن است بشکنند دل های نازک . یادمان باشد که : بجز خاطره ای هیچ نمی ماند . یادمان باشد که : وظیفه ی من اینست: «حمل باری که خودم هستم» تا آخر راه . یادمان باشد که : منتظر ِ تنها یک جرقه است ، انبار مهمات . یادمان باشد که : کار رهگذر عبور است ، گاهی بر می گردد ، گاهی نه . یادمان باشد که : در هر یقینی می توان شک کرد و این تکاپوی خرد است . یادمان باشد که :همیشه چند قدم آخر است که سخت ترین قسمت راه است . یادمان باشد که : امید ، خوشبختانه از دست دادنی نیست . یادمان باشد که : به جستجوى راه باشم ، نه همراه . یادمان باشد که : هوشیاری یعنی زیستن با لحظه ها . یادمان باشد که . . . یادمان باشد . . .

دوست داشتن رو باید از برگ درخت یاد گرفت،چون وقتی زرد میشه،وقتی میمیره،وقتی از درخت جدا میشه ،بازم پایه همون درخت میوفته...!

الهی !
روا مدار که پنهان ما از پیدای ما ناستوده تر باشد و در ورای صورت آراسته ی ما سیرتی زشت و ناهموار نهفته باشد !
صحیفه ی سجادیه

اگر کسی را نداشتی که به آو بیندیشی
به آسمان بیندیش !
چون در آسمان کسی هست که به تو می اندیشد .

عشق با غرور زیباست ولی اگر عشق را به قیمت فروریختن دیوار غرور گدایی کنی...آن وقت است که دیگر عشق نیست....صدقه است....

ابربارنده به دریا میگفت گرنبارم.تو کجا دریایی ؟در دلش خنده کنان دریا گفت :ابر بارنده تو هم از مایی...

خدایا! بگذار هر کجا تنفراست بذرعشق بکارم هر کجا آزادگی هست ببخشایم و هر کجا غم هست شادی نثار کنم الهی

 توفیقم ده که بیش ازطلب همدلی همدلی کنم بیش از آنکه دوستم بدارند دوست بدارم زیرا در عطا کردن است که ستوده

 می شویم و در بخشیدن است که بخشیده می شویم.

هر چند وقت یک بار خودت را از خودت طلب کن.شاید گم شده باشی...

با ثروت نمی توانید در قلوب مردم رخنه کنید ولی با اخلاق نیکو می توانید.

خداوند کاهلی و تنبلی را دو فرزند عطا فرمود که آن ها را خواری و بدبختی نام نهادند.

ای پسر من از سکوت هیچ گاه نادم نشدم ، لیکن بسیار وقت سخن گفتم و پشیمانی بردم

امروز همان فردایی است که دیروز منتظرش بودید.

صدها هزار نفر برای بارش باران دعا کردند، غافل از این که خدا در فکر کودکی است که چکمه هایش سوراخ است.

هرجا به جستجوی خدا برخیزی او را همانجا خواهی یافت

ارزش واقعی آمها نه بخاطر حرفهاییست که برای گفتن دارند بلکه بخاطر حرفهاییست که برای نگفتن دارند .

لذت های آنی ، غم های آتی را بدنبال دارد!

تو این دنیا هرکسی یه نیمه ی گمشده داره که فقط لایق همونه پس سعی نکن در ساختن پازل زندگیت تقلب کنی

من خدا را دارم...کوله بارم بر دوش..سفری می باید.سفری بی همراه...گم شدن تا ته تنهایی محض...سازکم با من گفت.هرکجا ترسیدی!از سفر لرزیدی!تو بگو از ته دل من خدا را دارم..من خدا را دارم..من سازم چندیست... که فقط با اوییم.

ترسناک ترین تنهایى خود پسندى است

به خدا نگویید مشکل بزرگی دارید بلکه به مشکل بگویید خدای بزرگی دارید .

وقتی آدم همه چیزش رو توی زندگی از دست میده

توی بهترین شرایط قرار داره ، چون از اون به بعد فقط میتونه پیشرفت کنه . . .

دروغ مثل برف است ، که هرچه آنرا بغلتانند بزرکتر میشود . . .

آه چه حالتی دارد! نه به وصف می­آید و نه  به فهم! دوست داشتن چه قدرتی دارد، در خویشاوندی و صمیمیت راستین چه نیروی معجزه گر خدایی نهفته است. چه لذتی است اینجا در "خود را نادیده گرفتن " در "خود را لقمه لقمه کردن" و به دهان دوست دادن که بجود و بجود و بجود و طعم و عصاره­اش را بمکد و تفاله­اش را بر خاک بریزد و این خود بهترین زندگی کردن است! و اینها و اینگونه نعمت­ها را همه از او دارم! من کی با این حالات آشنا بودم؟ کودک را، پدرش، مادرش می­زند و او به گریه می­افتد و از درد فریاد می­کشد، اما چه می­کند؟ با چهره برافروخته و چشمانی سرخ و گونه­های خیس از اشک، خود را به دامن مادرش یا پدرش، همان که آزارش داده است می­افکند. 

بگذار شیطنت عشق چشمان تو را به عریانی خویش بگشاید

هر چند معنی جز رنج و پریشانی نباشد.

اما کوری را هرگز به خاطر آرامش تحمل نکن

چه بسیار دلهایی که می پرستند و نیکی می ورزند و پرستش و تقوی و نیکی نیز در آنها زشت و آلوده و پلید است.
و چه دلها که عشق می ورزند و گناه می کنند و خطا و هوس و گناه نیز در آنها زیبا و پاک و زلال است.

چه تنگنای سختی است!

یک انسان یا باید بماند یا برود.

و این هر دو

اکنون برایم از معنی تهی شده است.

و دریغ که راه سومی هم نیست!

زندگی را نفسی ارزش غم خوردن نیست؛ بخند

قضاوت مکن، مبادا که قضاوت شوی.

وقتی به دنیا می آییم در گوشمان اذان می گویند، وقتی می میریم بالای سرمان نماز می خوانند.
زندگی چقدر کوتاه است؛ فاصله ی اذان تا نماز...

هر کس به امید شانس زندگی کند، بازنده ی زندگی است!

در نگاه کسی که پرواز را نمی فهمد هر چه بیشتر اوج بگیری، کوچک تر خواهی شد...

یادت باشه دنیا گِرده، هروقت احساس کردی به آخر رسیدی شاید در نقطه ی شروع باشی.

م   راقب افکارت باش که گفتارت می شود! مراقب گفتارت باش که رفتارت می شود! مراقب رفتارت باش که عادت می شود! مراقب عادتت باش که شخصیت می شود! مراقب شخصیتت باش که سرنوشتت می شود!

همیشه کسی رو برای دوستی انتخاب کن که اونقدر دلش بزرگ باشه که نخوای برای برای جا شدن تو دلش خودتو کوچیک کنی.

بزرگ ترین خیانت ها این است که به دوست خود که تو را راستگو می پندارد دروغ بگویی

از افتادن دیگری دل خود را شاد مکن، زیرا نمی دانی زمانه برای تو چه پیش خواهد آورد.