سرد شدن هوا و آغاز بهکار مدارس که میتواند زمینهساز ابتلای دانشآموزان به این ویروس و شیوع آن در خانوادهها باشد، تمامی ارگانها و سازمانهای مربوطه را بر آن داشته تا تدبیری برای کنترل این بحران بیاندیشند.
تعداد افراد مبتلا به بیماری ویروس این آنفلوآنزا، روزبهروز بیشتر میشود و این در حالی است که آمار افراد مبتلا، همه واقعیات را در مورد این بحران جهانی منعکس نمیکند.
آماری که از سوی سازمان بهداشت جهانی و یا دولتها ارایه میشود، فقط مواردی را دربرمی گیرد که در آزمایشگاهها موردآزمایش قرار گرفتهاند. موارد بسیاری وجود دارد که تحتآزمایش قرار نمیگیرند و تعداد زیادی از افراد حتی بدون آنکه خودشان هم متوجه شده باشند، احتمالاً به این آنفلوآنزا مبتلا شده اند و به دلیل خفیف بودن، آن را پشتسر گذاشتهاند.
دو دلیل اصلی برای نگرانی دولتها در این خصوص وجود دارد که ایجاب میکند، همچنان این موضوع جدی گرفته شود و اقدامات لازم در خصوص کنترل آن صورت بگیرد:
اول آنکه هیچکس نمیداند واقعا چه خواهد شد، زیرا هنوز هیچ درمان پیشگیرانه قطعی وجود ندارد و این در حالی است که برای مردم درک این واقعیت که بهرغم پیشرفتهای پزشکی، کار خاصی برای این نوع بیماریهای ویروسی نمیتوان انجام داد، دشوار است.
دوم اینکه هیچ درمان پزشکی فوری برای مقابله با این بیماری وجود ندارد.
واکسن اگرچه بهترین راهحل است، ولی از زمان ساخت اولین نسخه آن تا تهیه کامل، بین 6 تا 9 ماه زمان لازم است و وقتی هم که ساخته شود، بهدلیل محدود بودن، همه مردم نمیتوانند از آن بهرهمند شوند.
با این شرایط به اعتقاد تمامی کارشناسان و پزشکان، اماکن عمومی و شلوغ مانند مترو، اتوبوسهای شرکت واحد، مدارس و دانشگاهها مستعدترین محل ها برای انتشار ویروس آنفلوآنزای نوع A هستند.
فشردگی جمعیت و کاهش فاصله افراد به کمتر از یکمتر، دلیل اصلی افزایش سرعت انتشار این بیماری است. از همین رو، شرکت متروی تهران برنامههای ویژه و جدی را برای مهار این بحران در ایستگاهها و قطارهای خود در نظر گرفته است که تعدادی از آنها را بیان می کنیم.
ضد عفونی کردن چند باره ی واگنها
شبکه حملونقل مترو، روزانه حدود یک میلیون و هشتصد هزار مسافر را جابهجا میکند که اگر یک درصد از این افراد مبتلا به ویروس سرماخوردگی یا آنفلوآنزا باشند، حساب کنید تماس آنها با وسایل داخلی مترو مثل میلههای قطار، دستگیرهها و صندلی چه تعداد از مسافران را در معرض ابتلا به این بیماری خطرناک قرار میدهد؟!
همین موضوع، مسئولان مترو را بر آن داشته است تا نیروهایی را برای تمیز نگه داشتن مترو در طول روز به خدمت بگیرد. بدین صورت که این افراد در زمانی که قطار وارد ایستگاه آخر میشود، به محض خروج مسافران، وارد واگنها میشوند تا تمامی محلهایی را که در معرض تماس دست مسافران قرار دارد، تمیز و ضدعفونی کنند.
اما موضوع اینجاست که طبق بررسیهای انجامشده، شستوشو و ضدعفونی کردن مترو و اتوبوسها، تاثیر چندانی در کنترل آنفلوآنزای نوع A ندارد، زیرا حجم در گردش مسافر وسایل حملونقل عمومی بسیار بالاست و مطمئنا در طول مدتی که قطارهای مترو بین مبدا و مقصد در حال رفتوآمد هستند، این ویروس میتواند با یک عطسه و سرفه، به چندین نفر سرایت کند.
تهویه مترو برای مقابله با ویروس
مترو
بسیاری از کارشناسان ارایه آموزشهای لازم در خصوص پیشگیری از خطرات انتقال بیماری، آموزش رعایت بهداشت فردی در داخل سالن، تهویه هوا و از همه مهمتر کاهش زمان توقف در ایستگاهها را از اولویتهای آموزشی در خصوص پیشگیری از آنفلوآنزای نوعA در مترو عنوان داشتهاند، اما نکته مهم اینجاست که فعالیت دقیق و منظم سیستمهای هواسازی و تهویه هوا که میتوانند سرعت مکش هوا به بیرون را در داخل ایستگاهها و حتی واگنها سرعت ببخشند، باید جزو اصلیترین برنامهها قرار گیرد.
این در حالی است که با توجه به بودجه اندک مترو و مشکلاتی که این مجموعه طی ماههای اخیر با آن روبهرو بوده است، وزارت بهداشت باید در این راستا، مسئولان مترو را یاریکند. وزیر بهداشت در آخرین صحبتهای خود در این خصوص میگوید:
«در بازدیدهایی که از متروی تهران به عمل خواهد آمد، بر تقویت سیستم تهویه هوا تاکید بیشتری خواهد شد تا میزان ماندگاری ویروس در داخل ایستگاهها کمتر شود و در ضمن کاری تخصصی بین وزارت بهداشت و مترو انجام میشود که امیدواریم نتیجه لازم را بگیریم».
آموزش و پیشگیری، بهترین راه حل
لازم است بدانید که مسئولان مترو همکاری همهجانبه خود را با وزارت بهداشت در راستای پیشگیری از آنفلوآنزای نوعA اعلام کردهاند.
مطمئنا بحث آموزش و پیشگیری، بهترین راه حلی است که میتوان در سطح جامعه بهخصوص در مترو با حجم بالای جابهجایی مسافر به آن توجه داشت.
توزیع تراکتهای آموزشی در مترو (جایی که روزانه حدود دو میلیون نفر در آن رفت و آمد دارند) که اطلاعات جامعی را از این بیماری، راههای سرایت و همچنین جلوگیری از شیوع آن و حتی درمان ارایه میدهد، می تواند بهصورت برنامهریزیشده و اصولی پیادهشود.
نصب پوسترهای ویژه در ایستگاهها و داخل واگنها نیز از دیگر راههای آموزشی است. ضمن اینکه میتوان از چندین پزشک و متخصص برای ارایه اطلاعات و رفع برخی ابهامات در ایستگاههای مترو استفاده کرد.
همچنین باید به مردم توصیههای لازم را ارائه کرد و به آنها آموزش داد که در هنگام سرفه و عطسه، مسایل بهداشتی را رعایت کنند.