شاید شما هم از کسانی باشید که بیش از آن که از چاقی رنج ببرند از تجمع بافت چربی در ناحیه ای از بدن شاکی باشند.
این تجمع بافت چربی در ناحیه ای از بدن را چاقی موضعی و یا به عبارت دیگر سلولیت می نامند.
سلولیت اصطلاحی است که برای مشخص کردن توده هایی از چربی که معمولا در باسن، ران و قسمت تحتانی بدن زنان می باشد، به کار برده می شود.
چربی " سلولیت " از نظر فیزیولوژیک مشابه چربی طبیعی بدن است. لازم به ذکر است که این توده ها، تصورات ذهنی زنان نیست بلکه به صورت تجمعاتی از بافت چربی است که به صورت توده ای در قسمت های مختلف بدن ایجاد شده و به ویژه تغییرات سایز را در افراد ایجاد می نماید.
این پدیده بدین صورت است که سلول های چربی زنان در کیسه هایی، که در بین رشته های لایه های مختلف بافت پیوندی پوست نگه داشته می شوند، جمع می شوند. این رشته ها قابل گسترش نیستند، بنابراین به ویژه هنگامی که وزن افزایش می یابد و یا پوست فشرده می شود، گلبول های چربی از شکل طبیعی خود خارج شده و به داخل فشرده می شوند و توده های پرتقالی شکلی از چربی را تولید می کنند.
به نظر می آید که هورمون زنانه ی استروژن باعث می شود بیشتر چربی موجود در بدن زنان در ناحیه تحتانی، ران ها و باسن، جایی که " سلولیت " بیشترین بروز خود را دارد، جمع شوند. اگر چه تئوری هایی مطرح می باشد که تاکید دارند عواملی از قبیل قابلیت ارتجاعی ضعیف پوست و ورزش نکردن در ایجاد سلولیت تاثیرداشته باشند ولی این موضوع به طور قطع به اثبات نرسیده است.
این تجمع چربی معمولا به صورت فرورفتگی هایی روی پوست نواحی خاصی از بدن مانند بین زانو و استخوان مفصل ران و بین ران و کفل ظاهر می شود.
سلولیت گر چه یک عارضه ی بالینی جدی محسوب نمی شود اما می تواند ظاهر نامطلوبی را ایجاد کند. همین ظاهر نامطلوب زمینه ارائه درمان های متفاوت را فراهم می کند که همگی ادعای ریشه کنی سلولیت را دارند. اگر چه درمان های زیادی مانند ماساژ یا کرم های بر طرف کننده ی سلولیت، برای رفع سلولیت ارائه شده اند اما متاسفانه بسیاری از این درمان ها به اندازه ای که ادعا می کنند موثر نیستند.
علائم:
ظاهر سلولیت به صورت فرورفتگی هایی در پوست یا پوستی با سطح ناهموار است که گاهی شبیه پوست پرتقال می شود.
حیطه ی سلولیت بسیار گسترده است. موارد خفیف تر آن وقتی دیده می شود که اگر پوست را نیشگون بگیرید فرو رفتگی در پوستی که نیشگون گرفته اید ظاهر می شود.
در موارد خیلی شدید، سلولیت ظاهر پوست را چروکیده می کند و روی آن، نواحی پُر از برآمدگی و فرورفتگی دیده می شود.
سلولیت در نواحی بین زانو تا ران و کفل بسیار رایج است اما در نواحی دیگر مثل پستان ها، زیر شکم و بالای بازو هم وجود دارد .
زمان ملاقات با پزشک:
سلولیت یک وضعیت پزشکی جدی نیست و درمان آن نیز ضروری نیست در حقیقت خیلی از پزشکان سلولیت را به عنوان یک پدیده طبیعی در نظر می گیرند اما اگر شما در مورد نامطلوب بودن ظاهر آن روی پوست خود نگران هستند به متخصص پوست یا متخصص تغذیه ای که در این زمینه مهارت داشته باشد مراجعه کنید.
علت:
سلولیت به علت اتصال وترهای ریشه ای به پوست که به هم متصل هستند و پوست را به لایه ماهیچه ای زیرش متصل می کند، ایجاد می شود. وتر، پوست را به بافت های عمیق تر متصل می کند(به همراه لایه هایی از چربی که در بین شان است.) هنگامی که سلول های چربی تجمع پیدا می کنند در جهت خلاف پوست کشیده می شوند در حالی که وتر های بلند و محکم به جلو هل داده می شوند و این باعث ایجاد خلل و فرج می شود.
این تجمع بافت چربی در ناحیه ای از بدن را چاقی موضعی و یا به عبارت دیگر سلولیت می نامند.
سلولیت اصطلاحی است که برای مشخص کردن توده هایی از چربی که معمولا در باسن، ران و قسمت تحتانی بدن زنان می باشد، به کار برده می شود.
چربی " سلولیت " از نظر فیزیولوژیک مشابه چربی طبیعی بدن است. لازم به ذکر است که این توده ها، تصورات ذهنی زنان نیست بلکه به صورت تجمعاتی از بافت چربی است که به صورت توده ای در قسمت های مختلف بدن ایجاد شده و به ویژه تغییرات سایز را در افراد ایجاد می نماید.
این پدیده بدین صورت است که سلول های چربی زنان در کیسه هایی، که در بین رشته های لایه های مختلف بافت پیوندی پوست نگه داشته می شوند، جمع می شوند. این رشته ها قابل گسترش نیستند، بنابراین به ویژه هنگامی که وزن افزایش می یابد و یا پوست فشرده می شود، گلبول های چربی از شکل طبیعی خود خارج شده و به داخل فشرده می شوند و توده های پرتقالی شکلی از چربی را تولید می کنند.
به نظر می آید که هورمون زنانه ی استروژن باعث می شود بیشتر چربی موجود در بدن زنان در ناحیه تحتانی، ران ها و باسن، جایی که " سلولیت " بیشترین بروز خود را دارد، جمع شوند. اگر چه تئوری هایی مطرح می باشد که تاکید دارند عواملی از قبیل قابلیت ارتجاعی ضعیف پوست و ورزش نکردن در ایجاد سلولیت تاثیرداشته باشند ولی این موضوع به طور قطع به اثبات نرسیده است.
این تجمع چربی معمولا به صورت فرورفتگی هایی روی پوست نواحی خاصی از بدن مانند بین زانو و استخوان مفصل ران و بین ران و کفل ظاهر می شود.
سلولیت گر چه یک عارضه ی بالینی جدی محسوب نمی شود اما می تواند ظاهر نامطلوبی را ایجاد کند. همین ظاهر نامطلوب زمینه ارائه درمان های متفاوت را فراهم می کند که همگی ادعای ریشه کنی سلولیت را دارند. اگر چه درمان های زیادی مانند ماساژ یا کرم های بر طرف کننده ی سلولیت، برای رفع سلولیت ارائه شده اند اما متاسفانه بسیاری از این درمان ها به اندازه ای که ادعا می کنند موثر نیستند.
علائم:
ظاهر سلولیت به صورت فرورفتگی هایی در پوست یا پوستی با سطح ناهموار است که گاهی شبیه پوست پرتقال می شود.
حیطه ی سلولیت بسیار گسترده است. موارد خفیف تر آن وقتی دیده می شود که اگر پوست را نیشگون بگیرید فرو رفتگی در پوستی که نیشگون گرفته اید ظاهر می شود.
در موارد خیلی شدید، سلولیت ظاهر پوست را چروکیده می کند و روی آن، نواحی پُر از برآمدگی و فرورفتگی دیده می شود.
سلولیت در نواحی بین زانو تا ران و کفل بسیار رایج است اما در نواحی دیگر مثل پستان ها، زیر شکم و بالای بازو هم وجود دارد .
زمان ملاقات با پزشک:
سلولیت یک وضعیت پزشکی جدی نیست و درمان آن نیز ضروری نیست در حقیقت خیلی از پزشکان سلولیت را به عنوان یک پدیده طبیعی در نظر می گیرند اما اگر شما در مورد نامطلوب بودن ظاهر آن روی پوست خود نگران هستند به متخصص پوست یا متخصص تغذیه ای که در این زمینه مهارت داشته باشد مراجعه کنید.
علت:
سلولیت به علت اتصال وترهای ریشه ای به پوست که به هم متصل هستند و پوست را به لایه ماهیچه ای زیرش متصل می کند، ایجاد می شود. وتر، پوست را به بافت های عمیق تر متصل می کند(به همراه لایه هایی از چربی که در بین شان است.) هنگامی که سلول های چربی تجمع پیدا می کنند در جهت خلاف پوست کشیده می شوند در حالی که وتر های بلند و محکم به جلو هل داده می شوند و این باعث ایجاد خلل و فرج می شود.
