صبح که از خواب بیدار می‌شود احساس می‌کند مثل همیشه نیست. انگار که مریض شده و احساس ضعف می‌کند و یکباره دچار حالت تهوع می‌شود. او نه تنها از این وضعیت ناراحت نمی‌شود که احساس شادی و شعف هم می‌کند. چندماهی است که منتظر این علامت‌هاست؛ علامتی که نشان از آمدن یک مسافر کوچولو دارد، اما این خوشحالی مدت زیادی دوام نمی‌آورد و حالا که دیگر احساس می‌کند مادر شده، دچار دل‌درد، سرگیجه و خونریزی می‌شود. حاملگی نابجا یا خارج رحمی، از مهم‌ترین شرایط اورژانسی در بارداری محسوب می‌شود که با تشخیص هر چه سریع‌تر آن موجب نجات مادر و حفظ باروری مجدد وی می‌گردد. این نوع حاملگی که وضعیتی خطرناک و از مهم‌ترین علل مرگ و میر مادران به شمار می‌آید، از هر 1000 مورد حاملگی در 16 مورد پیش می‌آید. این وضعیت زمانی رخ می‌دهد که تخمک بارور شده خارج از آندومتر رحمی باشد. معمولا در 98 درصد این موارد تخمک بارور شده در لوله رحمی است و چنانچه این وضعیت سریع تشخیص داده نشود و درمان صورت نگیرد، منجر به پارگی لوله و به دنبال آن باعث خونریزی داخلی در ناحیه شکم می‌شود. لانه‌گزینی تخمک بارور شده در جاهای دیگری هم ممکن است رخ دهد. تخمدان، گردن رحم، شکم (صفاق)‌ و همزمانی حاملگی خارج رحمی و داخل رحم از جاهایی هستند که امکان دارد تخمک بارور شده در آنها جا خوش کند.   خطرناک ولی بی‌سر و صدا علائم بارداری خارج رحمی گاهی می‌تواند بیمار را دچار اشتباه و خیال کند که دچار عفونت ادراری یا مشکلات گوارشی و مسمومیت شده است و گاهی، خونریزی مشابه قاعدگی داشته باشد و حتی متوجه بارداری نشود. به طور کلی تشخیص ابتدایی بارداری خارج رحمی مشکل است و معمولا چنین زنانی می‌گویند ابتدا علائمی مانند حاملگی طبیعی داشته‌اند؛ مثل تاخیر قاعدگی، حساس شدن پستان‌ها، تهوع و استفراغ اما زنگ خطر با این علائم زده نمی‌شود و بیمار دچار درد لگنی، شکمی و خونریزی از واژن می‌شود و سرانجام سرگیجه و غش به دلیل افت فشارخون بر اثر خونریزی غیرطبیعی سراغش می‌آید.     مشکل کجاست؟ تخمک بارور شده معمولا 4 تا 5 روز طول می‌کشد که مسیر لوله رحمی از تخمدان تا رحم را طی کند و حدود 6 تا 7 روز بعد از لقاح در رحم لانه‌گزینی می‌کند. شایع‌ترین علت حاملگی خارج رحمی، تخریب لوله رحمی و ایجاد انسداد یا تنگی لوله است. همچنین احتمال دارد مشکل در دیواره‌های لوله وجود داشته باشد که نتواند مانند حالت طبیعی منقبض شده و تخم بارور را به داخل رحم به حرکت درآورد.   هر عاملی که باعث پیچ‌خوردگی یا چسبندگی آن شود موجب تاخیر عبور تخم از لوله و لانه گزینی آن می‌شود. پس هر علتی که موجب کندی حرکت تخمک بارور در مسیر خود به سمت رحم شود می‌تواند بارداری خارج رحمی را به وجود آورد.     چه کسانی بیشتر در معرض خطرند؟ خطر بارداری خارج رحمی در زنانی که دچار عفونت‌های لگن، حاملگی خارج رحمی قبلی، آسیب‌های لوله‌ای بر اثر اعمال جراحی و همچنین چسبندگی‌های لوله‌ای، اختلال مادرزادی لوله‌های رحم، استفاده از IUD و بخصوص از نوع پروژسترونی آن و استفاده از داروهای کمک‌باروری برای درمان نازایی (داروی محرک تخمک‌گذاری) هستند، بیشتر است. همچنین مصرف قرص‌های خوراکی که صبح روز بعد از مقاربت استفاده می‌شود و حاوی پروژسترون بوده و به منظور جلوگیری از بارداری تجویز می‌شود نیز می‌تواند میزان بروز بارداری خارج رحمی را افزایش دهد.   چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟ به دنبال حاملگی نابجا در لوله رحم، دیواره نازک لوله کشیده می‌شود و باعث درد در ناحیه زیر شکم می‌شود و ممکن است حتی شما دچار خونریزی از ناحیه واژن نیز شوید. بر اثر رشد تخمک، لوله رحم ممکن است پاره شود و در نتیجه خونریزی شدید در ناحیه شکم رخ ‌دهد و باعث درد و در نهایت غش شود و این حالت‌ها برای هر زنی که از نظر جنسی فعال است و در سن باروری قرار دارد ممکن است به وجود بیاید. پس با مشاهده علائمی مثل درد شکمی و خونریزی واژینال در صورت مثبت بودن تست بارداری باید به اورژانس مراجعه کنید. ابتدا یک آزمایش ادرار برای اثبات حاملگی از شما گرفته می‌شود، چنانچه جواب مثبت بود، آزمایش خون از نظر سطح هورمون HCG انجام می‌شود. اگر سطح HCG کمتر از میزان انتظار در حاملگی طبیعی باشد، احتمالا حاملگی از نوع خارج رحمی است. در این مرحله پزشک سونوگرافی انجام می‌دهد و چنانچه در سونوگرافی داخل رحم، ساک حاملگی وجود نداشته باشد و به عبارتی جنین در رحم مشاهده نشود، پس احتمال حاملگی رحمی بالا می‌رود. البته سونوگرافی واژینال در این موارد خیلی بهتر جواب می‌دهد، ولی در هر صورت ممکن است سونوگرافی نتواند همه حاملگی‌های خارج رحمی را تشخیص دهد، بنابراین در صورت عدم تشخیص و چنانچه بیمار درد و خونریزی شدید نداشته باشد، می‌توان وی را تحت نظر قرار داد و با انجام آزمایش HCG طی 2 تا 3 روز دریافت که آیا حاملگی خارج رحمی است یا خیر. درمان با توجه به اندازه جنین نوع درمان بستگی به اندازه و محل بارداری خارج رحمی دارد. در مراحل اولیه که اندازه تخمک کوچک است از داروی متوتروکسات استفاده می‌شود. این دارو تخمک‌ بارورشده را حل کرده و توسط بدن جذب می‌گردد.   حاملگی نابجا یا خارج رحمی از مهم‌ترین شرایط اورژانسی در بارداری محسوب می‌شود که تشخیص هر چه سریع‌تر آن موجب نجات مادر و حفظ باروری مجدد وی می‌گردد ،اما اگر از زمان حاملگی مدت زیادی گذشته باشد و اندازه جنین بزرگ باشد، لازم است که جراحی انجام شود. بعد از جراحی میزان HCG خون تا زمان به صفر رسیدن یعنی 21 هفته بعد اندازه‌گیری می‌‌شود.   جراحی می‌تواند به صورت لاپاراسکوپی یا لاپاراتومی (باز کردن شکم) صورت گیرد. اگر بتوان این نوع حاملگی را در مراحل اولیه تشخیص داد و اندازه آن زیر 4 سانتی‌متر باشد، می‌توان از جراحی لاپاراسکوپی استفاده کرد. در تکنیک لاپاراسکوپی بدون باز کردن شکم و تنها با چند سوراخ کوچک جراحی انجام می‌شود و مزیتی که نسبت به روش لاپاراتومی دارد این است که میزان خونریزی کمتر بوده و احتمال چسبندگی‌های پس از عمل کاهش می‌یابد و به دلیل کمتر بودن زمان عمل، کوتاه بودن مدت اقامت در بیمارستان و کاهش نیاز به داروهای ضد درد و دوره نقاهت کمتر و کاهش هزینه درمان معمولا بیماران رضایت بیشتری از این عمل دارند.   ولی در صورتی که جنین بزرگ‌ شده باشد و از زمان حاملگی مدت بیشتری گذشته باشد یا چنانچه در لوله رحمی پارگی دیده شود باید جراحی به روش لاپاراتومی استفاده کرد.   نگران تکرار حاملگی خارج رحمی نباشید اگر شما حاملگی خارج رحمی قبلی داشته‌اید یا چنانچه دوره قاعدگی‌تان به تاخیر افتاده یا خونریزی قاعدگی‌تان با حالت عادی متفاوت است یا در ناحیه شکم درد غیرطبیعی دارید حتما باید به پزشک مراجعه کنید.   اگر جزو کسانی هستید که در معرض خطر بارداری خارج رحمی هستند قبل از حاملگی با پزشکتان مشورت کنید و چنانچه احساس کردید که دوباره حامله شده‌اید هرچه سریع‌تر به پزشک متخصص مراجعه کنید تا وضعیت شما مورد بررسی قرار گیرد. گاهی لازم است سطح هورمون HCG خون شما از روز دهم حاملگی ثبت و سونوگرافی در هفته ششم حاملگی برای اطمینان از پیشرفت طبیعی بارداری انجام گیرد. بسیاری از زنان می‌توانند بعد از یک حاملگی خارج رحمی، حاملگی طبیعی داشته باشند و هرگز نباید نگران تکرار این نوع حاملگی باشند. پزشکان توصیه می‌کنند که بعد از بارداری خارج رحمی تا 3 ماه بارداری بعدی به تعویق بیفتد تا وضعیت جسمی برای بارداری طبیعی کاملا بهبود پیدا کند. آمارها حاکی از آن هستند که 60 درصد این زنان طی 18 ماه بعد از بیماری، حاملگی طبیعی خواهند داشت.

این روش امروز در درمان لک و جوان‌سازی پوست مورد استفاده قرار می‌گیرد که به آن تکنیک درمارولینگ (استفاده از رول‌هایی روی پوست)‌ می‌گویند.

پزشکان مزوتراپی را توصیه نمی‌کنند شاید کلمه مزوتراپی را شما هم شنیده باشید. این روزها در هر محفلی که صحبت از درمان ریزش مو و کارهای زیبایی پوست و چاقی و لاغری به میان می‌آید از روش مزوتراپی و محاسن این روش جدید گفته می‌شود. برخی پزشکان نیز در این بازار داغ دست به تبلیغات گسترده زده و با پیشنهاد مزوتراپی به عنوان یک تکنیک برتر با جواب‌دهی بالا، بسیاری را به مطب‌های خود برای رفع مشکلات زیبایی یا حتی درمان بیماری‌ها کشانده‌اند، اما آیا این روش جدید درمانی می‌تواند جایگزین روش‌های قدیمی شود؟ و آیا اساسا تبلیغات این افراد صحت دارد؟   و بالاخره مزوتراپی در درمان چه بیماری‌هایی و برای چه گروه از افراد می‌تواند کاربرد داشته باشد؟ مزوتراپی یک روش درمانی کاملا جدید و پیشرفته است که روز به روز به حیطه عملکرد درمانی آن افزوده می‌شود. این روش به دلیل پاسخ‌دهی بسیار سریع‌تر نسبت به دیگر روش‌های درمانی مثل داروهای خوراکی و کم‌بودن عوارض آن به دلیل مصرف بسیار اندک دارو و اثرات کاملا موضعی آن، روز به روز مورد استقبال بیشتر از سوی مردم و پزشکان قرار گرفته است. این تکنیک برای اولین‌بار سال 1952 میلادی در فرانسه توسط دکتر مایکل پیستور ابداع شد. در آن زمان از داروهای گیاهی و ویتامین‌ها برای تقویت شرایط پوستی به کمک تکنیک مزوتراپی استفاده می‌شد. 10 سال بعد اولین انجمن مزوتراپی در دنیا شکل گرفت و از آن تاریخ به بعد این تکنیک پیشرفت‌های بسیاری کرد و مزوتراپی مدرن که امروز از آن استفاده می‌شود به وجود آمد. در سال 2000 برای اولین بار این تکنیک توسط خبرنگاران بخش علمی و پزشکی به کشور آمریکا وارد شد و بعد از آن در سال 2005 مزوتراپی کم‌کم در دیگر کشورها مورد توجه و استقبال قرار گرفت. کشور ما نیز جزو کشورهایی بود که تکنیک مزوتراپی در سال 2005 به آن وارد شد و بسرعت در همه شاخه‌ها پیشرفت و رشد کرد و مورد استفاده قرار گرفت.     مزوتراپی چیست؟ مزوتراپی در حقیقت استفاده از دوزهای کم دارو با تزریق‌های مکرر، در ناحیه مورد نظر است. مزوتراپی یک روش بدون درد و بدون نیاز به بی‌حسی است و با زندگی روزمره بیماران تداخلی ندارد. یعنی شما بعد از انجام آن، نیازی به استراحت در منزل ندارید و می‌توانید مثل تمام روزهای عادی به فعالیت‌های خود بپردازید. در سال‌های گذشته 2‌شاخه جدید از مزوتراپی نیز به این فناوری اضافه شد که شامل مزوتراپی خشک و مزوتراپی بدون سوزن است. در مزوتراپی خشک با سوزن‌های ظریف از دارو استفاده نمی‌شود بلکه سوزن به تنهایی به کار می‌رود. در این روش سوزن‌های ظریفی در بافت فرو می‌کنندکه باعث تحریک فرآیندهایی می‌شود که به ترمیم کمک می‌کنند البته این مورد با طب سوزنی کاملا متفاوت است. در طب سوزنی از سوزن‌های بلند و تک‌تک در نقاط خاصی استفاده می‌شود که ممکن است به ناحیه تحت درمان ربطی نداشته باشد، مثل درمان تیروئید توسط طب سوزنی که ممکن است سوزن در ناحیه دیگر مثل مچ دست زده شود یا برای لاغری، سوزن به گوش زده شود ولی در مزوتراپی خشک مثلا برای کسی که ریزش مو دارد از غلتک‌هایی که پر از سون‌های ریز است روی ناحیه سر استفاده می‌کنند به این صورت که غلتک را می‌چرخانند و زخم‌های ریزی که در آن ناحیه ایجاد می‌شود، باعث تحریک فرآیندهای ترمیمی و بهبود شرایط خواهد شد. این روش امروز در درمان لک و جوان‌سازی پوست مورد استفاده قرار می‌گیرد که به آن تکنیک درمارولینگ (استفاده از رول‌هایی روی پوست)‌ می‌گویند. اما در مزوتراپی بدون سوزن از امواج RF برای جذب مواد توسط پوست کمک می‌گیرند و بدون استفاده از سوزن مواد به بافت نفوذ داده می‌شود.   روشی برای درمان موضعی بیماری‌ها مزوتراپی در واقع یک تکنیک و روش استفاده از داروست که برای درمان موضعی ابداع شده و برای درمان بیماری‌های عمومی و کل بدن به کار نمی‌رود. با توجه به محل مورد درمان و داروی خاص موارد استفاده آن با توجه به نتایج موثر و عوارض ناچیز مزوتراپی تاکنون کاربردهای متعددی برای این تکنیک شناخته شده و روز به روز به کاربردهای آن اضافه می‌شود. بیشترین کاربرد مزوتراپی هم‌اکنون در شاخه زیبایی است در حالی که می‌تواند در همه شاخه‌ها مثل ارتوپدی (تزریق دارو به مفصل)‌ یا در درمان بیماری سالک (در گذشته آنتی‌بیوتیک در محل سالک تزریق می‌شد) کاربرد داشته باشد‌ ولی امروز بیشترین کاربرد آن در درمان ریزش مو، جوان‌سازی صورت و درمان چاقی موضعی و بیماری عفونی است. بازگشت دوباره موهای ریخته شده در درمان ریزش مو به وسیله این تکنیک، دارویی که بیمار باید به صورت خوراکی مصرف کند، به صورت موضعی و در محل مورد نظر به فولیکول‌های مو تزریق می‌شود. در ریزش موی هورمونی و ریزش موی آقایان چون عامل این بیماری برای همیشه باقی می‌ماند و از بین نمی‌رود. در این افراد از روش مزوتراپی به عنوان روش کمکی در کنار دیگر روش‌های درمانی می‌توان کمک گرفت ولی در ریزش مو ناشی از رژیم طولانی مدت یا اعمال جراحی که جذب دارو مختل می‌شود (مثل جراحی روده که بخشی از روده را از مسیر جذب خارج می‌کنند و به همین علت بعد از مدتی دچار کمبود ویتامین به علت عدم جذب می‌شوند و از راه خوراکی قابل جبران نیست)‌ مزوتراپی می‌تواند به این دسته از بیماران کمک بسیار زیادی در جلوگیری از ریزش مو بکند چون علت به وجود آورنده ریزش مو قابل درمان است.   جایگزینی برای لیپوساکشن مزوتراپی در زمینه تناسب اندام به عنوان جایگزین مناسبی برای اعمال جراحی مثل لیپوساکشن می‌تواند به کار برود. با مزوتراپی می‌توان چربی شکم، چربی‌های موضعی کنار ران و پهلو و غبغب را از بین برد. با کشف دارویی که حل‌کننده چربی است محققان متوجه شدند با تزریق آن در بافت چربی، چربی حل می‌شود و از بین می‌رود ولی برای رسیدن به نتیجه مطلوب باید دوزهای زیاد از این ماده استفاده شود که بالطبع عوارض زیادی به دنبال خواهد داشت بنابراین فقط در نواحی کوچک باید مصرف شود. معمولا افراد چاق به دنبال روش‌هایی آسان و بی‌زحمت برای کاهش وزن هستند. این روش تاثیر غیرمعقول و معجزه‌آسا برای کاهش وزن ندارد بلکه یک تاثیر منطقی و محدود دارد. مساله بسیار مهم در کاهش وزن به روش مزوتراپی این است که بیمار باید شاخص توده بدنی (BMI) زیر 30 داشته باشد تا بتواند از مزوتراپی در زمان چاقی موضعی استفاده کند چنانچه این عدد زیر 25 باشد، یعنی فرد وزن طبیعی دارد و نیازی به رژیم غذایی ندارد و اگر این عدد بین 25 و 30 باشد بیمار باید در کنار رژیم غذایی از روش مزوتراپی استفاده کند. در کاهش چربی به کمک این روش کوچک‌کردن غبغب معمولا بهتر از دیگر نقاط بدن جواب می‌دهد. باتوجه به نوع کاربرد مزوتراپی در درمان، مدت زمان لازم برای مشاهده آثار درمان فرق می‌کند، مثلا در ریزش موی مردانه معمولا با شروع درمان مزوتراپی در کنار دیگر روش‌های درمانی پس از 6 ـ 5 ماه نتایج قابل مشاهده خواهد بود که این نتایج شامل رویش موی جدید نیست در واقع در درجه اول نقش پیشگیری از ریزش مو را دارد و در حدود 30 ـ 20 درصد روی روند استحکام مو، رشد مو و حالت‌گیری مو تاثیر خواهد داشت. همچنین می‌تواند چربی زیاد موی افراد را کاهش دهد. نتایج درمان در افرادی که ریزش موی آنها ناشی از رژیم‌‌های غیراصولی و سخت است، ماندگار خواهد بود، چون علت ریزش مو برطرف شده ولی چنانچه این ریزش بر اثر عواملی باشد که همیشه با بیمار باشد و از بین نرود باید تا آخر عمر از روش مزوتراپی استفاده کند تا ریزش مو شروع نشود، مثل ریزش موی هورمونی. در کاهش چربی‌های اضافه بدن معمولا آثار درمانی بعد از حدود 10 ـ 5 جلسه قابل مشاهده خواهد بود و نتایج درمانی در کاهش وزن تا زمانی باقی خواهد ماند که فرد رژیم غذایی خود را ادامه دهد.         کاربرد مزوتراپی در شاخه‌های مختلف پزشکی امروزه مزوتراپی علاوه بر کاربرد زیبایی در کلینیک‌های درد و پزشکی ـ ورزشی مورد استفاده قرار می‌گیرد در بخش ورزشی برای برگرداندن هرچه سریع‌تر ورزشکار به میدان ورزش از این تکنیک استفاده می‌کنند، مثل آسیب‌هایی که در عضلات و تاندون ورزشکار به وجود می‌آید.   پزشک با تزریق دارو در نواحی آسیب‌دیده به ورزشکار کمک می‌کند تا هرچه زودتر بهبود یافته و فعالیت‌های ورزشی‌اش را از سر گیرد. مزوتراپی در بیماران روماتیسمی و عفونی با تزریق دارو در محل به بهبود هرچه سریع‌تر بیمار کمک زیادی می‌کند. در ضایعات عروقی نیز از این شیوه می‌توان استفاده کرد. اخیرا در کشورهای اروپایی و آمریکایی در کلینیک‌های ترک سیگار از تکنیک مزوتراپی استفاده می‌کنند و از موادی که بتوان جایگزین نیکوتین کرد، کمک می‌گیرند. در بیماری‌های پوستی مثل ریزش موی سکه‌ای، کورتون را در ناحیه مورد نظر تزریق می‌کنند و باعث رویش مجدد مو در آن قسمت می‌شوند. همچنین مزوتراپی برای جوان‌سازی پوست و درمان ترک‌های ناشی از حاملگی و درمان لک کاربرد دارد. اما با همه کاربردهای فراوانی که ذکر شد در هیچ‌کدام از آنها نباید انتظار اثر معجزه‌آسا و غیرمعقول از مزوتراپی داشت. مزوتراپی تنها یک روش کمک‌درمانی محسوب می‌شود. راهی برای طراوت و شادابی پوست علاوه بر تاثیر عوامل جوی مثل نور خورشید، تغذیه، سن و ارث در بروز چین و چروک صورت نقش مهمی دارند. با افزایش سن میزان کلاژن پوست به طور طبیعی کاهش پیدا می‌کند و همین امر باعث چروک و شکستگی پوست صورت می‌شود. در این وضعیت شاید شما به فکر استفاده از کرم‌ها و لوسیون‌های ضدچروک یا درمان‌های موضعی بیفتید، اما این کرم‌ها قادر به کم‌کردن عمق چروک‌ها نیستند و فقط می‌توانند از بروز چروک‌های جدید جلوگیری کنند. برای رفع این چروک‌ها یا باید عمل جراحی کرد که یک عمل تهاجمی با عوارض خاص خود است یا این‌که از روش مزوتراپی که یک عمل غیرتهاجمی است، استفاده کرد. البته در کنار مزوتراپی باید از سایر روش‌ها مانند میکرودرم ابرژین (لایه‌برداری مکانیکی ظریف)‌ و بوتاکس نیز بهره برد. درمان‌های ترکیبی در رفع چروک‌ها و آسیب‌های پوستی نتیجه مطلوب‌تری خواهند داشت. برای درمان چروک‌های پیشانی و کنار چشم‌ها (مناطقی که حرکت عضلانی ضروری نیست)‌ می‌توان از بوتاکس استفاده کرد تا از پیشرفت آنها جلوگیری کرد و بعد با مزوتراپی به کشیدگی پوست و رفع چین و چروک‌ها کمک کرد. برخی داروهایی که به وسیله تزریق در مزوتراپی وارد پوست می‌شوند عبارتند از: انواع آمینواسیدها، ویتامین‌ها (به طور مثال ویتامین C برای روشن شدن پوست)‌، آنتی‌اکسیدان‌های ضدپیری و اسید هیالورونیک. به عنوان مثال برای فردی که به دلیل آکنه، پوستی ناصاف و پر از فرورفتگی دارد، ابتدا از روش میکرودرم ابرژین استفاده می‌شود و بعد از لایه‌برداری با تزریق دارو در مزودرم (لایه میانی پوست)‌، مزوتراپی انجام می‌شود. مزوتراپی باعث آغاز فعل و انفعالاتی مانند تولید مثل سلول‌ها در پوست می‌شود و به این شکل سلول‌های جدید تولید شده و سلول‌های قدیمی به صورت لایه‌ای مرده با روش میکرودرم ابرژین برداشته می‌شوند. عوارض ناشی از مزوتراپی تمام روش‌های درمانی دارای عوارض جانبی هستند. شایع‌ترین عارضه برای مزوتراپی، عارضه حساسیت نسبت به داروی مورد استفاده است به‌طور کلی عوارض ناشی از مزوتراپی به 2‌دسته کوتاه مدت و بلند مدت تقسیم می‌شوند. برخی عوارض بعد از مدت کوتاهی برطرف می‌شود و معمولا پایدار نیستند و خطری جدی محسوب نمی‌شود. بعداز انجام مزوتراپی ممکن است این علائم در شما به وجود آید: ورم، قرمزی، خارش، کبودی، سرگیجه، احساس کسالت، درد و حتی عفونت در محل تزریق. البته عفونت در صورتی به وجود می‌آید که تزریق در محیطی کاملا استریل و با ابزار صحیح و ضدعفونی شده انجام نگیرد. از دیگر عوارض می‌توان به ایجاد اسکار (گوشت اضافه یا جای زخم)‌ مادام‌العمر در افرادی که استعداد تشکیل گوشت اضافه دارند، اشاره کرد؟ ولی به طور کلی عوارض عمومی مزوتراپی نادر است، چون اساس درمان استفاده از دوزهای کم داروست. انجام مزوتراپی تخصص می‌‌خواهد کسی که عمل مزوتراپی را انجام می‌دهد حتما باید پزشک باشد و باید دوره خاص و تخصص این عمل را گذرانده باشد. اخیرا مشاهده شده که افراد غیرمتخصص در این رشته وارد شده‌اند و به دلیل نداشتن اطلاعات کافی باعث بروز مشکلات بسیاری برای مراجعان خود شده‌اند و همچنین داروهایی که در مزوتراپی مصرف می‌شود باید داروهایی باشد که مورد تایید وزارت بهداشت بوده و استاندارد باشد و پزشک حتما باید به تاریخ انقضای آنها توجه کند. بیماران بعد از عمل مزوتراپی باید مواردی را رعایت کنند از آن جمله فرد بعد از عمل مزوتراپی تا 24 ساعت از شنا کردن بپرهیزد و چنانچه مزوتراپی در ناحیه صورت انجام شده حتما باید از ضد آفتاب مناسب استفاده کند. با مشاهده هر گونه عارضه‌ای باید به پزشک خود مراجعه کند که شایع‌ترین عوارض پس از مزوتراپی واکنش‌های آلرژیک و حساسیتی است. پزشکانی که از این شیوه درمانی استفاده می‌کنند حتما باید پاسخ و واکنش به درمان را در بیمار بررسی کنند و چنانچه فردی نتیجه مطلوب را از مزوتراپی نگیرد، نباید درمان را ادامه دهد. پزشک معالج قبل از شروع درمان باید از سوابق بیماری یا احتمالا سابقه حساسیت در فرد مطلع شود و برای اطمینان از عدم حساسیت بیمار به داروی مورد استفاده، تست پوستی انجام دهد. برای برخی داروها این تست اجباری است و چنانچه التهاب ناشی از مزوتراپی در جلسه گذشته هنوز برطرف نشده باید جلسه درمانی بعدی به تعویق بیفتد تا کاملا التهاب از بین برود.   گروه‌های زیر نباید از مزوتراپی استفاده کنند   1 ـ خانم‌های باردار 2 ـ بیماران قلبی ـ عروقی 3 ـ افرادی که دچار سرطان‌های پیشرفته هستند 4 ـ کسانی که دارای سوابق آلرژی و حساسیت به داروهای خاص هستند 5 ـ افرادی که در حال استفاده از داروهای ضدانعقاد هستند ( در این افراد احتمال ایجاد هماتوم و خونریزی زیاد است) 6 ـ افراد دیابتی بخصوص آنهایی که دیابت کنترل نشده دارند ( زیرا سطح ایمنی این افراد پایین است و ممکن است دچار عفونت‌های شدید شوند) 7 ـ افرادی که دارای بیماری نوروپاتی هستند 8 ـ اشخاصی که دچار بیماری پسوزیاریس (صدف)‌ هستند