دوســـت داشتنت بوی ِ بــــــاران می داد

همــان قدر بی مقدمــه

همـــان قدر بی دغدغــه

فــــــــــقــــــــــــــط

یادت باشد مثل ِ بــــــــاران

مـــَرا بـــی واسطه

دوســـت داشته باشـــی

کاش مــ ـے شد که کســ ـے مــ ـے آمد

این دل خست? ما را مــ ـے برد

چشــــ ـم ما را مــ ـے شست

راز لبــــ ـخند به لب مــ ـے آموخت



کاش مــ ـے شد دل دیوار پر از پنجـــ ـره بود

و قفس ها همه خالــ ـے بودند

آسمان آبـــــــے بود

و نسیمـــــ ـے روے آرامش اندیش? ما مـــ ـے رقصید



کاش مــ ـے شد که غـــــــ ـم و دلتنگـــــ ـے

راه این خان? ما گــــــ ـم مـــ ـے کرد

و دل از هر چه سیاهـــــ ـے ست رها مـــ ـے کردیــــ ـم

و سکوت جاے خود را به هم آوائـــ ـے ما مــ ـے بخشید

و کمــــ ـے مهربان تر بودیـــــ ـم



کاش مـــ ـے شد دشنام، جاے خود را به سلامــــــ ـے مـــ ـے داد

گل لبــــ ـخند به مهمانـــ ـے لب مـــ ـے بردیـــــ ـم

بذر امید به دشت دل هــــــ ـم

کســـــ ـے از جنس محبت غزلــــ ـے را مــ ـے خواند

و به یلداے زمستانــــــ ـے و تنهائــــــ ـے هـــــ ـم

یک بغل عاطفه گرم به مهمانـــ ـے دل مــــ ـے بردیـــــــ ـم



کاش مــــ ـے فهمیدیــــ ـم

قدر این لحظه که در دورے هـــــ ـم مـــ ـے راندیــــــ ـم



کاش مـــ ـے دانستیم راز این رود حیات

که به سرچشمه نمــــــــ ـے گردد باز



کاش مــــ ـے شد مزه خــــــــــوبـــ ـے را

مــ ـے چشاندیــــــ ـم به کام دلمان



کاش ما تجربه اے مـــ ـے کردیـــــ ـم

شستن اشکــــــــ از چشـــــ ـم

بردن غــــــــ ـم از دل

همدلــــــــ ـے کردن را



کاش مـــ ـے شد که کســـ ـے مــــ ـے آمد

باور تیر? ما را مـــ ـے شست

و به ما مـــ ـے فهماند

دل ما منزل تاریکـــــ ـے نیست

اخــــ ـم بر چهره بســــــ ـے نازیباست

بهترین واژه همان لبــــــــ ـخند است

که ز لبهاے همه دور شده ست

اگر دو باره به دنیا بیایم

بی تردید باز ترا انتخاب خواهم کرد

باز شیدایی خواهم کرد

باز عالمی را از یاد خواهم برد

و فقط ترا سینه خواهم زد

اگر بار دیگر به دنیا بیایم

فقط ترا دیوانه خواهم شد

عشق دیگر ... یار دیگر ... فرصت دیگر

نه .. ..

من دوباره در چرخش طرز نگاه تو خواهم مرد

و تشنه لب هزار دریا را بی اعتنا

در انتظار زلالی نگاهت پس خواهم زد

اگر دوباره به دنیا بیایم

هر صبح گله آهوان چشمانم را

در دشت بی کران نگاهت

آسوده رها خواهم کرد

ای شکوه گندمزاران

ای تمام زیبایی مزارع گلهای آفتابگردان

اگر بار دیگر به دنیا بیایم

باز هم در اولین نگاه گیج و مبهوت

آن وقار و جمال بی مثال خواهم شد

دوباره کیش و مات تو خواهم شد

بی پشیمانی . . همانی که بودم خواهم ماند

اگر بار دیگر به دنیا بیایم

باز شاعر تو خواهم شد

فقط شاعر تو گل آفتابگردان

وقتی دوست داشتن تو سرنوشت من است

وقتی راه  من فقط تویی

عشق من ..

هزار بار زندگی کردن هم برای من کم است !؟

سلام دوستای عزیزم

خوبین؟؟؟؟

عید قربان رو به شما دوستای مهربونم تبریک میگم

التماس دعا دارم ازتون

شاد باشین

دوستتون دارم

زندگی به امواج دریا ماننده است؛

چیزی به ساحل می‌بَرد و

چیزی دیگر می‌شوید.
چون به سرکشی افتد،

انبوه ماسه‌ها را با خود می‌برد.
اما تواند بود

که تخته پاره‌یی نیز با خود به ساحل آرد؛

تا کسی بام کلبه‌اش را

بدان بپوشاند.

در لحظه های گمگشتگی

نشانی عشقی

کافیست

تا در تمامیه لحظات باران و آبان

در تمامیه حضور سرد ابر و مه

در گوش دلت زمزمه کند ..

...

گرمت کند با همین یک جمله ی ساده :

دارمت دوست ای مهربان

هستم تو را ...

عاشقتم عشقممممممممممممممممم

آرزویم برایت اینست...

در میان مردمی که می دوند برای" زنده بودن"

آرام قدم برداری برای"زندگی کردن "

به کسی اعتماد کن که بتواند سه چیز را در تو تشخیص دهد.

اندوه پنهان شده در لبخندت را.

عشق پنهان شده در عصبانیتت را.

 و معنای حقیقی در سکوتت را.