این جا ،
قلب من است ...
همان جایی که هر شب ،
در سکوت خلوتگاهت
من و خاطراتم
من و یادم
پیچک وار می تابیم بر تن بی تابت
وبه گاه قد کشیدن ِ ماست
که می بینم، نم می زند چشمهایت
به خیال فرو نشاندن عطش این پیچک
و سرانگشتان مدعیت ،بی قرار می نوازند
به خیال گره زدن ساقه های طوفان زده اش
برای دمی ماندن
دمی بیشتر ماندن
