عشق و دوستی

تو خود


چشمه صد غزل در منی


بگو


با کدامین غزل آرمت؟

تو باشی

غم از جان و دل می‌رود

بگو

بر کدامین غمم بارمت؟

تو همچون گلی

خانه‌ام همچو باغ

شود تا که در

باغ خود کارمت؟

تو دانی،

خدا داند و عامی

که از جان و دل

دوست می‌دارمت..

 

 




| *| نوشته شده در چهارشنبه 89/8/12 و ساعت 2:27 عصر توسط مهرناز | نظرات ( )