امروزه حدود 40 میلیون خانم‌ آمریکایی از نداشتن تمایلات جنسی رنج می‌برند، اصولا درمان سردمزاجی در خانم‌ها اغلب شامل درمان‌های غیردارویی است، هرچند در برخی موارد از درمان دارویی نیز در افرادی تحت‌نظر متخصصان مربوطه می‌توان بهره برد. فرآیند درمان سردمزاجی در خانم‌ها عموما شامل استفاده از روش‌های صحیح در شیوه زندگی و ارتباط با همسر است. تعدیل و تغییر شیوه زندگی شامل ورزش مرتب، استراحت کافی، روش‌های کنترل استرس و اجتناب از مصرف سیگار یا سایر مواد مخدر است. همچنین می‌توان از روش‌های تقویت ماهیچه‌های لگن با استفاده از روش Kegel بهره برد. در این روش فرد ماهیچه‌های لگن خود را سفت می‌کند به طوری که انگار می‌خواهد جلوی ادرار کردن خود را بگیرد و تا پنج می‌شمرد سپس خود را شل کرده و مجددا تکرار می‌کند.

روش‌های دیگر مورد استفاده عبار‌ت‌اند از: توجه به مسایل پزشکی و روان‌شناختی زمینه‌ای که می‌توانند در ارتباط با ناتوانی جنسی باشند مانند بیماری‌ افسردگی، اضطراب، سایر بیماری‌های عصبی، بیماری دیابت، بیماری‌های قلبی عروقی، جراحی‌های لگنی و سرطان‌ها و مشکلات تیروییدی و... همچنین توجه به عوامل دیگر مانند بالا رفتن سن، حاملگی، یائسگی و داروهایی که می‌توانند بر زندگی جنسی فرد تاثیر بگذارند، می‌تواند در رفع مشکل موثر افتد. درمان‌های دارویی از جمله استفاده از استروژن، پروژسترون در افرادی که دچار مشکلاتی در ارتباط با این دو هورمون مهم زنانگی‌اند استفاده می‌شود. هرچند استفاده از تستوسترون که یک هورمون مردانه است توسط سازمان غذا و داروی آمریکا تایید نشده است، به‌صورت موردی در برخی افراد تجویز می‌شود. استفاده از داروهای سیلدنافیل و تادالافیل نیز در خانم‌هایی که دچار عوارض جنسی ناشی از مصرف داروهای ضدافسردگی شده‌اند غیرمرسوم نیست.