دستــ ـم را بالا مــ ـے برم
و آسمان را پايين مــ ـے کشـــ ـم

مــ ـے خواهــــــ ـم بزرگــــــ ـے زمين را نشان آسمان دهـــــــ ـم !
تا بداند

گمشده ے من
نه در آغــــ ـوش او . . .

که در همين خاک بـــــــ ـے انتهاست
آنقدر از دل تنگـــــ ـے هايـــــــ ـم برايش خواهــــــ ـم گفت

تا ســـ ـرخ شود . . .

تا نــــ ـم نــــ ـم بگريد . . .

آن وقت رهايش مـــ ـے کنــــــــ ـم
و مـــ ـے دانــــــ ـم

کســــــ ـے هــــــ ـرگــــــ ـز نــــــ ـخواهد دانست
غـــــــ ـم آن غروب بارانـــــــ ـے

همه از دلتنگـــ ـے هاے من بود . . . !