ماه رمضان شد، مى و ميخانه بر افتاد / عشق و طرب و باده، به وقت سحر افتاد
افطار به مى کرد برم پير خرابات / گفتم که تو را روزه، به برگ و ثمر افتاد
با باده، وضو گير که در مذهب رندان / در حضرت حق اين عملت بارور افتاد
