اي باغبـــان در گلستان ، گل را چــــــرا پنهان کني



چـــــون مااسير آن گليم ، از ما چـرا پنهان کنــــي



آن گــــل دهد بــــوي خدا ، از ما چــــراباشد جـــدا



بـــــــوي خدا را اي خدا ، ديگر چـــــرا پنهان کنـــي



در انتــظارش عالمي ،حيـــران و ســــرگردان هـــمي



آن آيــــت مخزونه را ، ديگـــر چـــــرا پنهــــان کـــني



ظلــــم ستم غـــوغـــا کند ، دنيـا پـــــر از بلوا کنــــد



درپرده ي غيبت دگر ، منجي چـــرا پنهــــان کنــــي



اي آگـــه از ســـــر وعلن ، اي خالق لــــــوح قلــــم



عمرم به پايان شد دگــر ، مهــدي چرا پنهان کنـــي



مستضعفان را داده اي ، خـــود وعده ي مــلک زميـــن



آن وعده ي مستضعفان ، ديگر چـــــرا پنهان کنـــي



شد نيمه ي شعبان ز نــو ، دل انتظار مــــــاه نـــــو



اين ماه را در پشت ابــر ، ديگر چــــرا پنهان کنــــي او مکه هست و او مـنا ، هم سعي باشد هم صفا



او زمــــزم بي انتها ، زمـــــزم چرا پنهـان کنــــي



هر جمعه ندبه ســر دهيم ، با ياد مهدي سـردهيم



هستيم بي مـــولا خدا ، مـــولا چرا پنهان کنــــي



شعر از عبدالکريم افکار ازاد